Dat hij daar zin in heeft, hoor ik je denken. Foto’s maken van een stelletje prutsers op de vroege zondagochtend en dan was het ook nog eens vaderdag. Maar ik snap hem wel. Wij zijn namelijk het ideale team om foto’s van te maken. De snelheid is er al jaren uit waardoor wij bij elke actie als het ware poseren. Dankbaar schoot Frank dan ook op zijn fraaie plaatjes. En als er na zo’n pose weer eens balverlies werd geleden zie je dat niet op een foto. Liever een fotograaf langs de lijn dan een filmer. Hoe pijnlijk is het als je jezelf terugziet op bewegende beelden. Nee, filmen is geen goed idee, die confrontatie kunnen wij niet aan. Dan hangen die wilgen binnen de kortste keren vol.

Nog altijd hadden wij dit seizoen geen teamfoto gemaakt en omdat Frank keurig op tijd was, maakten we gretig gebruik van zijn aanwezigheid. Sponsor Mike van Koggenmakelaars was dan ook uitgenodigd om er bij te zijn voor de elftalfoto. Mike was echter verhinderd. Hij was afgelopen weekend in Maastricht en dat was maar goed ook. Sporting S heeft namelijk net als wij witte shirts.

Voor de elftalfoto hadden we uiteraard onze witte Koggenmakelaarsshirts aangetrokken maar voor de wedstrijd kozen we voor de groene reserveshirts met sponsornaam Ed de Kapper op de borst. Een geniale zet van Ed, die reserveshirtsponsoring. Want nu prijkt zijn naam op vele fraaie foto’s en komt Koggenmakelaars er bekaaid af. Werk aan de winkel voor de sponsorcommissie zou je denken maar Mike zit daar zelf in. Om het brandje te blussen moet hij dus met zichzelf in gesprek.

Eerder dit seizoen schoot Sjaak raak in Schermerhorn. Scoren als kind van de Mijzer polder bij Sporting S, je kunt Sjaak niet gelukkiger maken. Zijn openingstreffer was echter niet genoeg voor de overwinning. We bleven namelijk steken op 2-2.

Vooral Loek was jaloers op broer Sjaak. Ook zijn wieg stond niet ver van Sportpark de Mijse en daarom was Loek vastberaden om ons dit keer op voorsprong te schieten tegen Sporting S. En dat lukte. Met een onverwachts puntertje verraste hij de doelman.

De punter van Loek was de opmaat naar een driepunter, al ging dat aanvankelijk nog moeizaam. Na een 1-1 ruststand kwamen we vlak na de rust met 1-2 achter. Door de brede wedstrijdselectie (waar zo’n fotosessie allemaal niet goed voor is) en het doorwisselbeleid had Kebab opeens de aanvoerdersband om zijn arm. En dat gaf hem vleugels. Captain Kebab toverde de 1-2 achterstand om in een 3-2 voorsprong. Sporting S was nog een paar keer dicht bij de gelijkmaker maar toen Frans de 4-2 maakte, was de zege wel veilig. Dat onze Rus de eindstand bepaalde op 5-2 was voor de statistieken, en voor het fotoalbum natuurlijk.