Wij leren helaas niet meer van onze fouten. Dat heeft het nog prille seizoen inmiddels wel aangetoond. Het zou ook ondoenlijk zijn. Als we van al onze fouten zouden moeten leren is dat een dagtaak maar toch haalden we uit bij De Rijp zonder tegendoelpunt de rust. Zelf wisten we het net ook niet te vinden maar de ruststand voelde als een voorsprong. De Rijp was veel beter maar wij hadden met Maurits en Frans twee verse troeven achter de hand gehouden. De tweede helft zou dan ook de onze worden. En het werd onze helft. Nu waren wij de bovenliggende partij. Niet heel overtuigend maar zo voelde het wel. We lieten wat niet te missen kansen onbenut maar sterspeler Frans wist de score halverwege de tweede helft te openen. Het was doelman Hiha Hondeman die met een lange trap richting Maurits aan de basis stond van de treffer. Via een Rijper kwam de bal bij Frans die geen moment twijfelde en fraai raak schoot.

Wat in het nadeel van ons werkte was de klok. Meestal spelen we op een bijveld zonder dat we enig benul van de verstreken speeltijd hebben. Maar op het Centre Court van de J. Ploegerlaan 1 konden we niet om de tijd heen. Grote rode cijfers tikten weg in ons voordeel. Maar hoe dichter de klok bij de laatste minuut kwam, hoe meer angst er in onze ploeg sloop. We hadden De Rijp weinig tot geen kansen meer toegestaan in de tweede helft maar toch zit het ‘laatste minuut-syndroom’ in onze hoofden. Het heeft tussen onze oren de plaats ingenomen van het eenvoudig over de streep trekken van de drie punten. Hoe kan het ook anders als je week in week uit in de laatste minuut een voorsprong verspeelt. Daar moeten we van leren maar dat leren lukt niet. We gaan keer op keer in de fout. Nu gebeurde het in de voorlaatste minuut. Een halfhoge bal ging in ons strafschopgebied richting Sjaak. Hij had een speler van De Rijp in zijn rug dus had de bal op zijn borst moet laten vallen maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. De spanning zat er namelijk goed op. En wat er dan allemaal in een bovenkamertje kan gebeuren is te vergelijken met kortsluiting. Laten we het er maar op houden dat Sjaak de bal nog net niet klemvast had. De scheidsrechter kon niet anders dan een strafschop toekennen aan De Rijp. De laatste minuut was al ingegaan toen de strafschop feilloos werd benut. Zijn we er toch weer ingetuind.