Er zijn wel verzachtende omstandigheden voor Sjaak. Ik begrijp heel goed dat hij er moeite mee heeft dat hij niet meer de beste Van der Lee is binnen de lijnen. Broer Loek presteert keer op keer voortreffelijk en dat zet Sjaak aan het denken. En daar in dat brein van Sjaak gaat het mis.

Als speler die het teammanagement op zich heeft genomen, heb ik het niet altijd makkelijk. Er wordt veel van me gevraagd en zie dat allemaal maar in goede banen te leiden. Ik moet niet alleen kijken naar de fysieke gesteldheid van de spelers en hun voetbalkwaliteiten, dat is namelijk nog wel te overzien. Er komt veel meer bij kijken, ook bij RKEDO 45+. Een foute pass wordt immers niet alleen door de speler gedaan maar ook door zijn hersenen. En dat brein wordt beïnvloed door tal van omgevingsfactoren. Als je lekker in je vel zit naast het voetbal gaat het doorgaans op de grasmat ook beter. Ik vraag me dan ook vaak genoeg af hoe ik iedereen ‘happy’ kan krijgen. Wie dat voor elkaar krijgt is de ideale manager.

Gisteren bij SSV schoot Patrick vlak voor rust de gelijkmaker in de bovenhoek. Werkelijk waar een prachtig doelpunt. Daaraan zie je dat hij lekker in zijn vel zit, dat kan niet anders. Patrick is er ook altijd op de training en dat werpt zijn vruchten af. Lichamelijke en geestelijke fitheid loont.

Tijdens zo’n potje voetbal gaat je hart sneller kloppen en stroomt je bloed sneller door je lichaam. Er komt meer zuurstof in je hersenen en omdat je bij het sporten vooral je rechterhersenhelft gebruikt kom je dichter bij je gevoel. De zachtere aspecten van je persoonlijkheid komen dan boven drijven. Dat klinkt gek als je naar Nederland – Argentinië hebt gekeken maar je balanceert onder hoogspanning dan ook op een dun randje.

Sjaak was voor de kwartfinalewedstrijd dus nog altijd boos over zijn rol in de afgelopen maanden en was tegen SSV niet van de partij. En dat was jammer want broer Loek viel geblesseerd uit. Dat had Sjaak het juiste zetje in de goede richting kunnen geven en alsnog met vertrouwen 2023 in kunnen gaan. Wellicht kan hij toch wat vertrouwen van ons overnemen want dat we met vertrouwen het nieuwe jaar in gaan is duidelijk na de wedstrijd van gisteren.

Het bleef lang 1-1 totdat we een minuut of vijf voor het einde een vrije trap kregen op een meter of twintig van het doel. Mijn hart pompte het bloed razendsnel door mijn lichaam dus ik zat heel dicht bij mijn gevoel. Mark wilde de vrije trap ook wel nemen maar mijn gevoel zei dat ik het moest doen. Ik voelde dat ik de bal wel over de muur in de kruising kon krullen. En zo geschiedde, iedereen happy. Beter kun je een team niet managen.