Donderdagavond leerde ik dat je twee soorten bierdrinkers hebt: gieters en genieters. De titel van dit stukje vertelt tot welke categorie de spelers van RKEDO 45+ behoren.

Als er zes spelers te laat komen waarvan er eentje uit zijn bed moest worden gebeld, dan weet je wel hoe laat het is. Vroeg, erg vroeg. En dat na een geweldige avond die als warming-up Oranje-USA had. Niet geheel nuchter verschenen de spelers van RKEDO 45+ dan ook op het feestje van Kippegaas en Polleke. Het duo was samen 100 jaar geworden en dat werd met 100 procent inzet gevierd, niemand verzaakte. Carpe diem, fuck it, de zorgen zijn voor morgen, de qater komt later, gieten met zijn allen. Geen enkele speler die dacht aan de ochtend die zou volgen en dat bleef niet zonder gevolgen.

Toch speelden we niet onverdienstelijk maar als je dan alleen op het doel van de tegenstander afgaat en je ziet het doel bewegen wordt het toch lastig. De spits in kwestie plaatste de bal naast de keeper, zijn armen gingen al de lucht in maar tot zijn eigen verbazing ging het doel een half metertje naar rechts waardoor de bal op de linkerpaal belandde. Het was aan het begin van de wedstrijd maar een grotere kans hebben we daarna niet meer gekregen ondanks dat wij het spel dicteerden.

Dat LSVV vlak voor rust de leiding nam was een tegenvaller en tegen de verhouding in. De manier waarop de bal in het doel verdween was echt lachwekkend maar die doelpunten tellen ook gewoon. Waar wij voor de rust de tegenstander bij vlagen wegspeelden, speelden we in de tweede helft voornamelijk toeschouwers weg. Van de voorgenomen provocerende pressing kwam niets meer terecht. Een groot respect voor onze supporters die in de kou op de vroege ochtend gewoon weer ter plaatse waren maar of ze dat volgende keer weer doen na de collectieve wanprestatie die de tweede helft was, valt ernstig te betwijfelen. Wij zijn dan wel een team van gieters maar na de 0-2 nederlaag zat een derde helft er voor het eerst dit seizoen niet in. Dat zegt genoeg.