Dag Cor, dag Opa Limo

Vandaag is Cor Pronk op de respectabele leeftijd van 91 jaar overleden. Meer dan veertig jaar is hij vrijwilliger bij RKEDO geweest. En niet zomaar een vrijwilliger. Cor was een supervrijwilliger die niet was weg te denken op De Krom. Begin jaren tachtig begon hij als begeleider van een jeugdteam en daarnaast heeft hij veel taken vervuld. Vooral in het onderhoud. Schilderen deed hij graag en veel en daarin was hij een pietje precies. Elk druppeltje verf moest er perfect op zitten. En eens in de twee weken was hij de hele woensdag bezig met het drukken van clubblad De Eendracht. Wat een werk heeft Cor verzet voor de club en dat deed hij altijd met een blij gezicht want Cor was bij RKEDO altijd vrolijk. En hij vond het geweldig om kinderen blij te maken. Cor stond dan ook bekend als Opa Limo. Wie heeft er nou geen limonade van Cor gehad? De naam Opa Limo kreeg hij omdat tijdens jeugdtoernooien de kinderen Cor zo noemden, of had hij zichzelf die naam gegeven? Het zou me niet verbazen.

RKEDO is Cor dan ook veel dank verschuldigd. Niet voor niets werd hij in 2004 lid van verdienste van onze mooie club. Veertig jaar na Siem van Schagen werd Cor pas het tweede lid van verdienste. Daarmee werd er een trend ingezet want inmiddels heeft RKEDO er twintig. Omdat Cor zo werd gewaardeerd is de speeltuin op De Krom gebombardeerd tot Cor Pronk Jeugdplein. Het bordje dat de naam van het speelplein aangeeft is gebarsten. Hoe symbolisch, want Cor begon ook steeds meer barsten te vertonen. Op 20 november bezocht ik Cor voor het laatst. Ik had twee RKEDO-tompoezen meegenomen naar zijn woning in de Rozenstaete. Na het overlijden van zijn goede vriend Bertus Braas, erevoorzitter van RKEDO, is Cor in zijn huisje gaan wonen. Daar had Bertus hoogstpersoonlijk voor gezorgd. Een foto van Bertus stond dan ook prominent is zijn huiskamer. ,,Hij houdt me op die manier goed in de gaten”, aldus Cor.

De tompoezen die ik meebracht waren over van de Clubvan100-horeca-estafette. Cor was al in het vorig millennium lid van de Club van 100 en mist de laatste jaren alle feestjes. Die tompoes had hij dan ook wel verdiend. Cor vond het geweldig dat ik hem bezocht. Hij ging gelijk koffiezetten en we spraken een uurtje over onze club. Ondanks dat hij niet meer op ons sportpark kon komen, volgde hij RKEDO op de voet. Hij vond het dan ook geweldig dat het vlaggenschip van RKEDO kampioen was geworden en zei: ‘ik blijf RKEDO steunen zolang ik leef’.

Hij kondigde echter wel zijn einde aan. Cor was nog helder van geest maar ik vond dat hij oud was geworden. Hij zei tegen me: ‘Jaap, ik krijg binnenkort een telefoontje van boven en dan ben ik er niet meer’.  Afgelopen woensdag ging het niet langer in de Rozenstaete en is hij naar het Hospice in Hoorn gebracht. Zelf zei hij: ik ga naar het sterfhuis, typisch Cor. Hij had er vrede mee. Zijn toestand verslechterde de afgelopen dagen snel waardoor hij gisteren is bediend en het onvermijdelijke telefoontje van boven kwam vandaag in de namiddag. Dag Cor, dag Opa Limo! Doe je je vriend Bertus daar boven de groeten en de club zorgt spoedig voor een nieuw bordje, dat beloof ik.

Jaap