In 2019 schreef ik een stukje met de titel ‘Lappen voor Loek’. We hadden dat jaar steeds een grote wedstrijdselectie totdat we het een keer met zijn twaalven moesten zien te klaren. We boekten de gemakkelijkste zege van dat seizoen. Loek was op vakantie en daarom gaf ik het stukje de titel 'Lappen voor Loek'. Als we allemaal onze portemonnee zouden trekken zou Loek langer op vakantie kunnen wat ons wellicht meer punten zou opleveren.

Gisteren hadden we na een aantal weken van personeel genoeg weer een krappe selectie. We moesten het met twaalf man zien te redden. Maar in de eerste helft hadden we al twee geblesseerden waarvan eentje dusdanig dat hij de rest van de wedstrijd moest vlaggen. Loek verbeet de pijn. Hij moest wel. In de tweede helft kreeg Loek tot overmaat van ramp ook nog materiaalpech. De zool van zijn rechterschoen hing er bij. Onze hoop was dat Toontje Klaver de schoen wel zou lappen maar hij schudde als eerste nee.

Een rolletje tape was nergens te vinden dus schreeuwde Loek naar Erik: ´Wat voor schoenmaat heb jij?’. ‘Achtenveertig’ schalde er vanaf de kant over de kunstmat in Andijk. Maat 48, daar passen de fijne voetjes van Loek twee keer in dus dat was geen optie en ook in de reserveschoenen van Long John zou Loek verzuipen. Er zat dan ook niets anders op. Loek moest de helft van zijn zool er af trekken en wonder boven wonder leek hij daarna nergens meer last van te hebben. Hoe langer je daar over nadenkt, hoe logischer dat is. Het is gewoon een prima match, halvezolen onder elkaar al dreigt het wel een probleem voor het vervolg van de competitie te worden. We moeten dus maar weer lappen voor Loek anders voetbalt hij de rest van het seizoen op die halve zool.

Halverwege stonden we overigens met 1-0 voor. Die van Heemskerk kopte de bal na een hoekschop van Frans tegen de touwen. De voorsprong had groter moeten zijn maar een voorsprong is een voorsprong. In de tweede helft kregen we nog vele grote scoringskansen maar de bal wilde er maar niet in. Vijf minuten voor het einde kwam Andijk, ook via een kopbal na een hoekschop, op gelijke hoogte. De teleurstelling droop van onze gezichten totdat Bram in de slotminuut een strafschop wist te versieren. Bram, meervoudig penaltybokaalwinnaar, ging zelf achter de bal staan. Dat varkentje zou hij wel even wassen. Met drie punten zouden we Andijk voorbij gaan op de ranglijst dus de druk was groot, heel groot. Gelukkig dook de Andijkdoelman in de verkeerde hoek alleen moet je de bal daar dan niet schieten. De scheidsrechter maakte er daarna gelijk een einde aan en omdat hekkensluiter Zwaagdijk won van Berkhout staan wij nu op basis van doelsaldo onderaan. Bedankt Bram, …..…. (titel van dit stukje).