In 2006 gingen de mannen- en vrouwenselectie van RKEDO met in totaal zestig personen op trainingskamp in Afrika. Een bijzondere week die ik niet had willen missen. Een paar jaar eerder zijn we in de voorbereiding op het seizoen ook wel eens in Duitsland geweest en in 2015 werd ik als quizmaster ingevlogen in Spanje voor het RKEDO-selectieweekend. Zo vreemd is een buitenlands terrein dan ook niet voor ons. Niemand keek er dan ook vreemd van op dat het affiche RKEDO 45+1 vs GSV 45+1 gisteren werd gespeeld op Portugese bodem.

Afgelopen weekend is bij RKEDO het nieuwe kunstgrasveld in gebruik genomen. Hoera! Toen Albert me vrijdagmiddag appte met de vraag: ‘A-veld of C-veld?’, was het antwoord dan ook makkelijk: ‘A-veld graag’.

Ik heb altijd wel zin om een potje te voetballen maar gisteren was dat zin met een grote Z. Oké, het waaide hard, het regende zo nu en dan en de temperatuur had best een paar graden hoger gemogen maar het nieuwe veld ligt er zo mooi bij. Het voelt zo veel lekkerder als je erop loopt dan op die oude betonplaat. Een verlichting voor ledematen op leeftijd. Bovendien had ik nieuwe schoenen gekocht. Mijn oude hadden best nog wel even meegekund maar er begon gras tussen schoen en zool te zitten en dan weet je dat het aftakelingsproces onomkeerbaar is. Mijn voetbalschoenen zijn slachtoffer geworden van de tekorten in de zorg. Met meer aandacht en verzorging waren ze een langer leven beschoren. Maar ja, de tijd dat ik mijn voetbalschoenen meenam naar bed ligt veertig jaar achter me waardoor het koesteren te vaak achterwege blijft. Eigenlijk wilde ik nog geen nieuwe schoenen kopen maar ik moest wel nieuwe scheenbeschermers hebben en tijdens die aankoop kon ik de verleiding niet weerstaan om voor de zoveelste keer Adidas Copa Mundial in de maat 44 2/3 aan te schaffen want die zitten me als gegoten. Ik weet het, die zijn gemaakt van kangoeroeleer maar ik wil niet van die synthetische veel te dure rommel aan mijn voeten.

Het oude kunstgrasveld was ingestrooid met rubbergranulaatkorrels, het nieuwe veld heeft in plaats daarvan kurk. Niet een beetje kurk maar tachtig kubieke meter kurkkorrels. En dat kurk komt uit Portugal. Daar stikt het immers van de bomen die de Latijnse naam Quercus Suber dragen maar in het Nederlands zeggen we tegen die bomen gewoon kurkeik. Ik heb een schatting gemaakt van het aantal korrels waaruit de Portugese bodem op De Krom bestaat. Dat deed ik door mijn voetbalschoenen om te keren en de gemiddelde grootte van de onbewust meegenomen korrels te bekijken. Naar schatting liggen er 4 miljard van die korrels op de hoofdhectare aan De Leet. 4 miljard, dat is de helft van het aantal mensen op deze aarde. Ik vond de twintig korreltjes al veel die ik thuis uit mijn schoenen klopte. In de kleedkamer, en aan de sokken in de tenuetas zijn er ook veel terecht gekomen. Bij elkaar schat ik dat ons team een kubieke centimeter aan korrels heeft onttrokken aan het veld. En dat geldt ook voor tegenstander GSV. Een kuub bevat een miljoen kubieke centimeter en met een kuub minder kurk merk je aan het veld helemaal niks. Terugbrengen van de schoeninhoud is dan ook water naar de zee dragen. Er kunnen namelijk 500.000 wedstrijden op het veld gespeeld worden of trainingen met 30 personen om een kuub kurk te laten verdwijnen. En in verdwijnen waren we gisteren tegen GSV goed. We hebben namelijk drie punten laten verdwijnen en daarmee ook de titelkans. Bij een overwinning hadden we namelijk bovenaan gestaan, echt waar. Laagvlieger GSV bleek echter een verjongingskuur te hebben ondergaan waar ze bij Oil of Olay en andere hydraterende lotions jaloers op zijn. Laserbehandelingen en botox zijn de bom in Grootschermer. Je gaat er ook harder van lopen en je houdt het ook nog eens langer vol. Die nieuwerwetse fratsen kennen wij niet in De Goorn en zo kon het gebeuren dat wij onverwachts werden verslagen met 0-2. En dat terwijl iedere speler van ons team maar wat graag de boeken in was gegaan als de maker van de eerste seniorengoal op het nieuwe kunstgrasveld. Nu was die eer een uur later voor Thijs Ardaseer die de score opende namens het tweede.

Elk nadeel heb zijn voordeel, was de conclusie na de wedstrijd. Nu hoeven we tijdens het consumeren met de kermis geen rekening te houden met de geplande wedstrijd tegen titelfavoriet De Rijp. De ploeg die ons eerder dit jaar met 10-0 te kakken zette. Maar toen later die dag bleek dat concurrent De Rijp ook had verloren en de andere titelkandidaat Alcmaria Victrix gelijk had gespeeld kun je wel zeggen dat we een grote kans op de koppositie hebben laten liggen en dat er bij ons weldegelijk sprake is van een kater bij de kennismaking met kurk.