De Hoornse sterrenformatie onder leiding van drummer Bas de Vries had de klok op rock gezet en slingerde al dan niet met gastzanger de ene na de andere Normaalklassieker het Cultureel Centrum in. Voor de pauze was het allemaal nog wat aan de tamme kant van de kant van het publiek. Na de pauze was dat wel anders. Het gerstenat deed natuurlijk zijn werk maar via een achteringang werden de strobalen de zaal in gesmokkeld en binnen een mum van tijd zat iedereen onder het gerstestro. Zelfs uit mijn onderbroek moest ik het stro vissen. Het zat werkelijk waar overal en dat kwam de sfeer echt ten goede. Tot ver na de laatste klanken werd er deurgedonderd zoals het hoort. Al met al een leerzaam avondje en die les kon de volgende morgen direct in de praktijk worden gebracht.

De Rijp kwam op bezoek en met die jongens hadden wij van RKEDO 45+ nog een appeltje te schillen. Eind oktober zijn we namelijk door ze vernederd, compleet van de mat gespeeld en met maar liefst 10-0 dropen we met de staart tussen onze benen af.

De wedstrijd stond dan ook in het teken van de revanche. Op ons zware gras van het C-veld zouden wij die kunstgrasvoetballers van De Rijp wel even te grazen nemen was het plan. Maar tot onze grote ontsteltenis moest de wedstrijd op het A-veld, ons kunstgrasveld, worden afgewerkt. Er was op De Krom maar één wedstrijd om 9.30 uur en de grasvelden moesten worden gespaard. Volgende week wordt het kunstgras vervangen en die hele operatie neemt zo’n drie weken in beslag. De belasting van de grasvelden is die weken dan ook groot waardoor ze zo veel mogelijk in de spaarstand moeten. Begrijpelijk maar balen.

Desondanks deden wij het onder voortreffelijke leiding van scheidsrechter Jan Smits best wel goed. We werden niet weggespeeld maar keken halverwege wel tegen een 1-0 achterstand aan. En bovendien was het voor rust allemaal wat aan de tamme kant dus er moest iets gebeuren. We hadden stro nodig in welke vorm dan ook. Stro wordt immers opgeschud en de drie verse krachten moesten voor die opschudding zorgen. Dat Loekie van de Lekstraat plaats moest maken was wel duidelijk. Hij was nogal aangeslagen van al die geplande aanslagen in zijn straat in Alkmaar. Arme Loek, we leven met je mee. Moge Harry en Lenie je door deze moeilijke tijd heen slepen. Die gebruikelijke koffie vooraf bij jou thuis als we tegen Alcmaria Victrix moeten voetballen slaan we voor onze veiligheid komende zondag af.

SV De Rijp Veteranen 45+1 wist het door onze strovariant even niet meer en daardoor kwamen we op gelijke hoogte. Dat ik na een vrije trap van Fren uiteindelijk als een echte spits de bal in het doel mocht rammen doet eigenlijk niet ter zake maar als vervolgens je naam langs de kant door de høkende fanschare wordt gescandeerd geeft dat natuurlijk veel kracht om deur te donderen. Dr’op en dr’over was dan ook het plan maar in één van de schaarse tegenstoten kwam koploper De Rijp toch weer op voorsprong.

We hielden echter het vertrouwen en oerend hard gingen we op zoek naar de gelijkmaker. De druk werd er door ons goed opgezet en onder druk doen mensen rare dingen. Een speler van De Rijp sloeg de bal in een vlaag van verstandsverbijstering met zijn hand weg waarna Patrick via de toegekende strafschop de eindstand op 2-2 bepaalde. Een puike prestatie, een mooie revanche en een mooi afscheid van het veld waar we al die jaren een haat-liefdeverhouding mee hebben gehad.