Lala hik lalala lalala lalala lalala hik lalalala! Platte karren, volle glazen, dat werk. We zagen het al helemaal zitten. Wat een feest gaat dat worden. De titel kon ons nauwelijks nog ontgaan. Want nog nooit kende RKEDO 45+ zo’n goede start van de competitie.

Maar na drie gewonnen wedstrijden kwam er zand in de motor en gingen we met 2-0 onderuit bij WSV’30. Nog niets aan de hand natuurlijk want de competitie is nog lang maar wat ons gisteren is overkomen is nauwelijks te bevatten. Psychiaters hebben jaren werk om ons, de slachtoffers, weer een beetje op de rails te krijgen. Er is dan ook niemand meer die het nog over meedoen om het kampioenschap durft te hebben. We zijn namelijk met 10-0 afgedroogd. 10-0 op de broek, echt waar, wat een pak rammel. Dat is in mijn carrière in het veteranenvoetbal niet eerder gebeurd. En ik hoop dat het ook de laatste keer was want zo’n afgang raakt je in je diepste ziel. Wat een vernedering. En die uitslag was niet eens geflatteerd.

De laatste keer dat ik kampioen ben geworden was in 2002. Dat seizoen wonnen we met RKEDO 2 op 28 oktober 2001 met 10-0 van Wiron. Rik Bol maakte een paar minuten voor het einde de tiende treffer en daarmee stond het scorebord weer op 0-0 want het bord kon geen 10 produceren. Heel handig voor de wedstrijd die na ons kwam. Bij De Rijp kon het scorebord wel dubbele cijfers aan. Heel pijnlijk. Feyenoord weet hoe het voelt, Feyenoordsupporters weten hoe het voelt en nu weten wij het ook.

Op zondag 24 oktober 2010 gebeurde het in het Philips Stadion. De grootste nederlaag van Feyenoord ooit. Is het toeval dat de drie wedstrijden die zijn geëindigd in 10-0 alle drie in de tiende maand van het jaar zijn gespeeld? Of komt die uitslag vaker voor in oktober dan in andere maanden? In dat geval hadden we beter op onze hoede moeten zijn. Maar ja, vorig seizoen werd De Rijp weliswaar kampioen, maar wij sleepten wel gewoon twee keer een gelijkspel uit de strijd. En dan hadden we die beide confrontaties ook nog kunnen winnen. Daarom zagen we deze oorwassing niet aankomen. En dan komt het extra hard aan. Er is echter hoop. Datzelfde seizoen wilde Feyenoord namelijk koste wat kost eerherstel en versloegen daardoor in De Kuip PSV met 3-1. Die 10-0 zege heeft PSV uiteindelijk het kampioenschap gekost. En daar houden we ons dan maar aan vast want dit echec vraagt om revanche.

Zeven jaar na de vernedering in Eindhoven werd Feyenoord weer kampioen. Dat ‘lala hik lalala lalala lalala lalala hik lalalala! Platte karren, volle glazen’, maak ik dus pas weer in 2030 mee. Mijn carrière nadert dan ook nog lang niet het einde.