25 maart 2019 18:30

…...en de omschrijving van een zure zondag…..

Op een redelijk zonnige doch frisse zondag ochtend van de 24ste maart 2019 werd er klokslag 9.30 uur verzameld op “de Krom”. Excuus van Bjorn ( ADJE) Klaver werd ter nauwer nood democratisch geaccepteerd door de groep. Hij was wél op tijd alleen niet zichtbaar. Een tegenstander vandaag, Hollandia T (Tuitjenhorn), waarvan wij deze competitieronde de meeste tegendoelpunten hadden te incasseren. Mogelijk dat het aantal tegendoelpunten in oktober 2018 reden was, voor de auteur van dit stukje tekst, om zich deze wedstrijd niet meer te herinneren. Waarschijnlijk heel ver weg gestopt.

Dus werd eraan herinnerd tijdens de voorbespreking. Er kwam mij iets opdagen maar nog niet veel. Daar in Tuitjenhorn aangekomen zei me het complex ook niet veel. Dacht nu toch wel door de jaren heen menig clubje gezien te hebben maar kon dit nu ook toevoegen. Sinds tijden weer op gras de strijd aangaan en nog wel op het B-veld. Kan u verzekeren dat deze er beter bij lag dan het hoofdveld, maar toch is het weer wennen als je na de winterstop alle wedstrijden tot nu toe op nep gras hebt afgewerkt. Een ding wat je wel weer even tot je moet nemen, dat niet iedere bal aankomt zoals je “gewend “bent. Een scheidsrechter (al snel gedompeld tot Kapitein Iglo) die ons kenbaar maakte dat de spelers nog niet opgevoerd waren op het digitale wedstrijdformulier. Hup gelijk actie richting de persoon die al deze zaken voor de selectie in orde brengt. Zelfs een screenshot van het programma naar mij toegezonden. Ik was gedekt en het bleek dat de thuisspelende vereniging in gebreke was gebleken. Opvallend was mede dat deze leidsman iedereen kende wat er in Tuitjenhorn langs kwam om te kijken, spelers bij naam kende, en achteraf nooit het spelersgilde heeft gecontroleerd. Er had een belletje moeten rinkelen bij mij. iets klopte niet. "Onderzoek" bleek dat de beste man wel degelijk bondsofficial was en op deze wedstrijd was gezet.

Ok dat zal dan wel maar je wekt toch door zo'n houding en gedrag iets anders bij mij op. Hij leidde het verder op zijn manier en er is geen kaart gevallen.

Nu pas ging er bij mij iets dagen wat herinneringen opriep van de thuiswedstrijd. Grote jongens en lange halen vroeg thuis. Een ongelukkig zondagsschot dwarrelde (echt dwarrelde) richting kruising en daardoor kwam de thuisploeg op een onverdiende voorsprong. We hebben zelf best wat kansen gehad om minimaal gelijk te komen en je was de bovenliggende partij. Zeker toen bij hen één van de twee spitsen uitviel met een blessure. Maar scherpte ontbrak bij ons om net op de juiste plek , op het juiste moment, te staan om het balletje erin te prikken.

Er werd aan onze zijde een dubbele wissel voorbereid voor de tweede helft. Om meer druk op de tegenstander te zetten. Bij het bezoeken van de kleedkamer voor de rustpauze kwam er een gedwongen derde wissel bij. Dan de gok wagen om volle bak te gaan en ze te verrassen. De messen werden geslepen voor aanvang van de tweede helft. Een tegenstander die het steeds moeilijker kreeg omdat wij voetballend meer en meer grip kregen. Maar juist op dat moment gebeurde iets wat je als team en gehele begeleiding niet wil meemaken. Bjorn Klaver verdraaide de knie in de 55ste minuut. Heeft nog getracht het los te krijgen maar op slot is op slot zullen we maar zeggen. Ja, en net daarvoor noodgedwongen je derde wissel gebruikt te hebben…..dan beetje goed in de aap gelogeerd. Het idee om de tegenstander tegen de muur aan te zetten en minimaal de gelijkmaker te maken ging in rook op. Resterende 30 a 35 minuten hebben we nog steeds het betere van het spel alleen werd de druk minder omdat ook de pijp op een x moment leeg is. En dan schiet de tegenstander er in de laatste 10 minuten er nog twee in. Uiteindelijk een geflatteerde 3-0 nederlaag. En al het goede wat we voor ogen hadden was na 10 minuten spelen in de tweede helft verdwenen. Verkeerd gegokt? Misschien wel maar dit heb je niet in de hand.

Ik wil ondanks deze onfortuinlijke nederlaag (we hadden door 1 of meer punten te pakken van deze tegenstander, wat zeer zeker mogelijk was, een plekje hoger op de ranglijst kunnen staan) toch mijn loftrompet steken naar het gehele team voor hun tomeloze inzet. Door deels onvoorziene zaken is het gelopen zoals het gelopen is. Eensgezind waren we na afloop om door deze zure appel heen te bijten en daarnaast ook weer het vertrouwen bij eenieder dat we elke tegenstander in de buurt bij ons op de ranglijst kunnen pakken. Hou dit vast.

Komend weekend inhaal ronde en is voor ons een vrij weekend. Geen geruzie met de tijd die in dat weekend voor uitgezet wordt en we de zomer weer tegemoet gaan.

René Kramer